Vlaams letterkundige, *29.6.1908 Borgerhout. Lebeau promoveerde te Leuven in de Germaanse filologie (1930), werd leraar en in 1960 hoogleraar te Brussel.
Hij schrijft psychologische romans waarin de verhouding gevoel-rede, m.n. in de milieus van jonge Vlaamse intellectuelen, wordt behandeld.
Werken: Het experiment (1940), De zondebok (1947), Johanna Maria (1950), De blauwe bloem (1951), Het Siegfriedmotief (1954), Xanthippe (1959), Voltooid verleden tijd (1967), De tijdvreter en andere verhalen (1972).
LITT. M.R.Sel, P.Lebeau (1963).
