Belg. staatsman, *3.1. 1794 Hoei, ♱19.3.1865 Hoei. Lebeau werd advocaat.
Als journalist (medestichter van de Mathieu Laensberg, 1824) ging hij in oppositie tegen de regering. Hij gold als liberaal. In 1830, tijdens de Belgische Revolutie, werd hij lid van de Grondwetscommissie en van het Nationaal Congres. Lebeau had een beslissende invloed op de oplossing van het koningsprobleem en de regeling van Belgiës statuut. Hij was minister van Buitenlandse Zaken (mrt. -juli 1831). Naar aanleiding van de Tiendaagse Veldtocht riep hij de militaire hulp in van Frankrijk.
Lebeau was minister zonder portefeuille (aug. 1831), van Justitie (1832-34), gouverneur van Namen (1834-40) en gezant te Frankfort aan de Main (1839). Hij was formateur van het liberaal kabinet (1840-41), waarin hij Buitenlandse Zaken beheerde. Sinds 1831 was hij onafgebroken volksvertegenwoordiger. In 1857 werd hij minister van State.
LITT. C.Bronne, J.Lebeau (1944); F.Daxhelet, J. Lebeau (1945).
