[ I.Langmuir], metalen elektrode die gebruikt wordt om de eigenschappen van een plasma te onderzoeken. De Langmuir-sonde is in haar eenvoudigste vorm een metalen plaatje (1—5 mm2 groot).
De potentiaal van het plaatje wordt gevarieerd ten opzichte van het plasma; hierdoor verandert de stroom door de elektrode. Uit het verloop van de stroom-spanningskarakteristiek (afb.) kan men de elektronentemperatuur (en dus de snelheidsverdeling van de elektronen) en de elektronendichtheid van het plasma bepalen.
