Noors diplomaat, *17.9.1869 Stavanger, ♱ll.12.1938 Oslo. Lange was aanvankelijk leraar.
Van 190009 was hij secretaris van het comité voor de toekenning van de Nobelprijzen voor de vrede. In 1907 was hij Noors vertegenwoordiger bij de Tweede Vredesconferentie te ‘s-Gravenhage. Van 1909-33 was Lange secretaris-generaal van de Interparlementaire Unie. Als vertegenwoordiger van Noorwegen in de Volkenbond (1920-37) zette hij zich in voor ontwapening. In 1921 ontving hij de Nobelprijs voor de vrede. Werken: L’arbitrage international en 1913 (1914), The European civil war (1915), Histoire de l’internationalisme jusqu’en 1648 (1919), l‘union interparlementaire (1921), Mellemfolkelig politikk 1815-1914 (1925), Imperialism and peace (1938).
