in de oudheid een stad in het zuiden van Palestina, 27 km ten noordoosten van Gazan, die de hoofdroute van Jeruzalem naar Egypte beheerste. Lachis wordt vermeld in de Amarnabrieven (→Amarna) als Amoritische stad.
Het is verwoest door de binnendringende Israëlieten (Joz.10), herbouwd, later behorende tot het rijk Juda, versterkt door Rehabeam met een dubbele muur en een gracht en in 701 v.C. belegerd door de Assyrische koning →Sanherib (reliëf in het British Museum, Londen). Opgravingen (1890—93) in de heuvels van Tell el Hesy brachten de verschillende periodes van de stad aan het licht, daarbij ook voorhistorische vestigingen. Opgravingen in Tell Duweir (1934—35) leverden Hebreeuwse brieven op uit de tijd van de inval in Juda van de Babylonische koning Nebukadnezar II (ca.600 v.C.), de brieven van Lachis, geschreven op potscherven (ostraka).
