[→Lat. quintus, vijfde], v/m. (-en), (muziek)
1. de vijfde trap van de diatonische toonladder;
2. het interval van een toon tot de vijfde daarop volgende toon (e).
(e) De kwint kan rein zijn (b.v. c-g), verminderd (b.v. c-ges) of overmatig (b.v. c-gis).