kwint (quint)
[→Lat. quintus, vijfde], v/m. (-en), (muziek) 1. de vijfde trap van de diatonische toonladder; 2. het interval van een toon tot de vijfde daarop volgende toon (e). (e) De kwint kan rein zijn (b.v. c-g), verminderd (b.v. c-ges) of overmatig (b.v. c-gis).