Chinese prov. aan de zuidkust, 231400 km2 (incl. het eiland Hainan), 43 mln. inw. Hoofdstad: Kanton.
Kwangtoeng bestaat grotendeels uit bergland met laterietbodems. Door de zuidelijke ligging heeft Kwangtoeng een warm klimaat, Hainan en het zuiden zijn zelfs tropisch. Gebergten beschermen het land tegen de koude noordoostmoesson. In de zomer brengt de zuidwestmoesson regen, en komen taifoens voor. De bevolking is geconcentreerd in de rivierdalen en kustvlakten met hun kleigronden, vooral in de Kantondelta, opgebouwd door de Sitjiang, Peitjiang en Toengtjiang, waar op 8000 km2 10 mln. mensen wonen.Door de ongunstige omstandigheden voor de landbouw richtte de groeiende bevolking zich meer op de zee. Reeds ver vóór het begin van onze jaartelling onderhielden de bewoners handelscontact met overzeese gebieden. Een enigszins aparte groep handelaars en ambachtslieden vormen de Hoklo van Kanton en omgeving. Rijst is het hoofdgewas; er zijn twee oogsten per jaar. Verder verbouwt men thee en tabak in het noorden, suikerriet, bananen en vruchten, vooral in de Kantondelta en aardnoten vooral op het Leitsjouschiereiland. In de Kantondelta vindt inpoldering plaats.
De kust heeft vele inhammen met drukke kustvaart. De visserij zorgt voor 25 % van Chinas totale vangst. Kwangtoeng bezit 60 % van Chinas mangaanvoorraden (winning bij Pakhoi). In het noordwesten wint men wolfraam, bismut en molybdeen. Het economische centrum is Kanton. Ook de andere steden liggen m.n. in de kuststreek: Swatou, Tsjautsjou, Tsamkong en Pakhoi.
