Pjotr Aleksejevitsj, Russisch anarchist, *9.12.1842 Moskou, ♱8.2.1921 Dmitrov; telguiteen adellijk geslacht dat zijn afstamming liet teruggaan op de Noormannenvorst →Roerik. Kropotkin volgde een militaire loopbaan en hield zich bezig met geografie en zoölogie.
Hij ontwikkelde anarchistische ideeën. In 1874 werd hij wegens revolutionaire activiteiten gevangengezet. Twee jaar later vluchtte hij en sloot zich in Zwitserland aan bij de anarchistische, op M.A.→Bakoenin georiënteerde vleugel van de Eerste →Internationale. Na in Frankrijk enige jaren gevangengezeten te hebben, verbleef hij 30 jaar in Groot-Brittannië. Kropotkin hoopte het anarchocommunisme (→anarchisme) langs vreedzame weg te verwezenlijken. In 1917 keerde hij naar Rusland terug.
Het bolsjewistische regime stelde hem diep teleur. Werken: Paroles d’un révolté (1885),La conquête du pain (1893;Ned. vert. 1903), Memoirs of a revolutionist (1899; Ned. vert. 1902), Mutual aid (1902; Ned. vert. 1910). Uitgave: Kropotkins revolutionäry pamphlets, door R.N.Baldwin (1927); The essential Kropotkin, door E. Caponya en K.Thompkins (1976).LITT. P.Avrich, The Russian anarchists (1967); M. A.Miller, Kropotkin (1976).
