I. bn. van de Kopten; II. zn. o., de taal en het schrift van de Kopten (e).
(e) De Kopten spraken een taal, die men het laatste stadium van het oude Egyptisch kan noemen. Bij het schrijven gebruikten zij echter niet meer het hiërogliefenschrift, maar de hoofdletters van het Griekse alfabet. Voor zeven klanken die het Grieks niet kende, gebruikten zij tekens uit het demo tisch schrift. Het Koptisch is onder te verdelen in een aantal dialecten, waarvan het Sahidisch en het Bohairisch de belangrijkste zijn. Door de Arabische overheersing raakte het Koptisch op de achtergrond en werd het in de middeleeuwen verdrongen door het Arabisch. In de liturgische boeken van de Koptische Kerk wordt het Koptisch nog wel afgedrukt, maar heeft het geen functie meer in de eredienst.
LITT. W.Kämmerer, A Coptic bibliography (1950); W.G.Till, Koptische Grammatik (1961).
