m. (-en, -s), condensator die de koppeling tussen twee schakelingen of schakelelementen vormt.
(e) Een koppelcondensator brengt wisselspanningen over, b.v. veroorzaakt door geluid, van een bepaald deel van een elektronische schakeling naar een ander waarop niet dezelfde gelijkspanning staat. Een koppelcondensator laat wel wisselspanning door, maar niet de gelijkspanning. Overigens is het een normale condensator.
