o. (-liezen), een van een serie verliezen die optreden in de koperen geleiders van elektrische machines, transformatoren enz. wanneer deze met stroom worden belast.
(e) Koperverlies ontstaat doordat de stroom in de geleiders of wikkelingen een bepaalde weerstand onder ondervindt. Daardoor wordt een deel van de toegevoerde energie in warmte omgezet, hetgeen verlies betekent, aangeduid met koperverlies ter onderscheiding van andere, b.v. ijzer-, wrijvings-en ventilatieverliezen. De grootte van het koperverlies wordt gegeven door de betrekking Pk = PR, waarin: Pk = koperverlies (vermogensverlies), I = elektrische stroom, R = weerstand van het circuit.
