(kietelde, heeft gekieteld),
1. (overg.) door lichte aanraking op gevoelige plaatsen van de huid een sterke spierconcentratie aldaar of in het gehele lichaam teweegbrengen, die gepaard gaat met een half aangenaam, half onaangenaam gevoel, uit plagerij of dartelheid: niet – hoor!;
2. (onoverg.) de genoemde gewaarwording ondervinden: dat kietelt zo in mijn rug.