Belg. geschiedschrijver en politicus, *17.8.1817 Sint-Michiels (bij Brugge), †2.4.1891 Brussel. Kervyn studeerde rechten te Parijs, waar hij door contacten met Franse historici als Thiers, Thierry en Michelet tot de romantische geschiedschrijving werd geïnspireerd.
De romantische interpretaties in zijn beroemde Histoire de Flandre (1847–50) hadden de grote invloed op de opkomende Vlaamse Beweging (→Kerels van Vlaanderen). Kervyn verzorgde een groot aantal bronnenuitgaven. Kervyn behoorde tot de conservatieve vleugel van de katholieke partij; in 1870–71 was hij minister van Binnenlandse Zaken. Zijn uitgesproken politiek-religieuze overtuiging kwam de objectiviteit van zijn latere werken niet ten goede.Werken: Histoire de Flandre (6 dln. 1847–50), Froissart. Étude littéraire sur le XlVe siècle (2 dln. 1857), Oeuvres de George Chastellain (8 dln. 1863–66), Chroniques de Froissart (26 dln. 1867–77), Les huguenots et les gueux (6 dln. 1883–85).
