in de oudheid stadsdeel van Athene (→Athene, OUDE STAD), ten noordwesten van de →agora. De wijk werd door de stadsmuren in twee gedeelten verdeeld; het gedeelte buiten de muren was vanaf de 13e eeuw v.C. de belangrijkste begraafplaats van Athene.
M.n. uit de overgang van de Mykeense tijd naar de Attische geometrische periode is bijzonder veel aardewerk (‘keramiek’) gevonden in de graven (→Dipylonvaas). Van de bewaard gebleven grafmonumenten dateren de meeste uit de 4e eeuw v.C. De aanleg van de stadsmuur had vele oudere monumenten verwoest of verplaatst. In 317 v.C. werden alle bovengrondse grafmonumenten verboden. In het opgravingsgebied ligt het Kerameikos-museum, met fraaie voorbeelden van grafreliëfs; op het terrein bevinden zich ook de fundamenten van de stadsmuren van o.a. Themistokles (479 v.C.) en Lykourgos (ca.330 v.C.).
Ook de stadspoorten, Heilige Poort en Dubbele Poort (Dipylon), zijn in aanleg nog zichtbaar. Het pottenbakkerskwartier is niet opgegraven.
