Ned. letterkundige, *28.8.1901 Amsterdam. Kelk studeerde economie en letteren en was werkzaam in boekhandel en uitgeverij.
Vanaf 1934 wijdde hij zich geheel aan litteratuur en journalistiek. Hij was medewerker van Het →Getij en richtte samen met anderen De →Vrije Bladen op, waarvan hij korte tijd redacteur was (1926—28). In samenwerking met C.van Wessem schreef hij een aantal toneelstukken en maakte hij een vertaling van Jarry’s Ubu roi (1922). Na de Tweede Wereldoorlog werd Kelk litterair redacteur van De Groene Amsterdammer en van het litteraire tijdschrift Ad Interim. Naast vertalingen en bloemlezingen schreef Kelk veel litteratuurhistorisch werk. Werken: poëzie: (met C.van Wessem) Lampions in de wind (1921), Spelevaart (1931); romans: Jan Steen (1932), Judaspenningen en pauweveren (1945); litteratuurhistorisch: Rondom tien gestalten (1948), De Ned. poëzie van haar oorsprong tot heden gekeurd en gekenschetst (1948), Leven van Slauerhoff (1959); autobiografie: Ik keek alleen (1968).LITT: C.van Wessem, Mijn broeders in Apollo (1941).
