➝Batak. Karolingen Frankisch vorstengeslacht, dat zijn naam ontleende aan Karel Martel. Het geslacht stamde uit de streken van Herstal en Andenne.
De oudste representant was Pippijn de Oudste (♰640), wiens dochter Begga huwde met Ansegisel, zoon van Arnulf, bisschop van Metz (vandaar werden de Karolingen ook Arnulfingen genoemd). Hun zoon, Pippijn de Middelste (van Herstal), werd hofmeier over alle Frankische rijken (687). Diens bastaardzoon Karel Martel bracht het geslacht van de Karolingen, na de Slag bij Poitiers (732), tot groot aanzien. Diens zoon Pippijn de Korte verwierf voor zich de Frankische koningstroon (751), terwijl zijn zoon Karel I de Grote zich in 800 tot keizer liet kronen. Na het Verdelingsverdrag van Verdun, in 843 gesloten door Karels kleinzoons, splitste het geslacht van de Karolingen zich in drie takken: Lotharius ontving, mèt de keizerskroon, het Middenrijk; zijn geslacht stierf in 875 met de dood van Lodewijk II uit; Lodewijk de Duitser werd koning van Oost-Francia; zijn geslacht stierf in 911 uit met de dood van Lodewijk het Kind; Karel de Kale ontving West-Francia; in 987 eindigde met de dood van Lodewijk V de regering van de Karolingen aldaar. Het geslacht stierf ca. 1012 in de mannelijke linie uit met de dood van Otto, hertog van Neder-Lotharingen.LITT. L. Halphen, Charlemagne et l’empire carolingien (1947; 3e dr.1968); H. Fichtenau, Das karolingische Imperium (1949); I. Haselbach, Aufstieg und Herrschaft der Karolinger in der Darstellung der sog. Annales Mettenses Priores (1970).
