o. (-e), Duitse benaming voor een voorstelling van een toneelstuk in een kleine schouwburg dat een intieme vertolking vereist; benaming van een dergelijk stuk.
(e) In 1906 ontwierp Max →Reinhardt te Berlijn een kleine schouwburg voor het opvoeren van op intieme of verstilde werking berekende toneelstukken.
A.Strindberg noemde een reeks van zijn drama’s kammerspiele. Ook het jeugdwerk van H.von Hofmannsthal valt onder dit begrip; voorts stukken van F.Wedekind en M.Maeterlinck. In het Ned. taalgebied zou men de dramatische schetsen van F.Mijnssen hiertoe kunnen rekenen en ook Het kind van H.Heijermans. →kamertoneel.
