een christelijk apocrief geschrift, vermoedelijk uit het begin van de 3e eeuw, mogelijk gebaseerd op oudere tradities. Het wordt voor het eerst vermeld door →Eusebios van Caesarea.
Het werk is niet volledig bewaard, maar in fragmenten, in het Grieks en in enkele vertalingen. Zij bevatten uitvoerige verhalen over de apostel Johannes te Efese, en besluiten met het relaas van zijn dood. Bekend is het fragment (86-105) dat verhaalt over de prediking van Christus en zijn dans met de discipelen, dat invloed van het →docetisme verraadt. Uitgave: door K.Schaferdiek (in: Hennecke en Schneemelcher, Neutestamentl. Apokryphen II, 1964).
