[Hebr., betekenis onbekend], (ook: Jezabel), dochter van Ethbaal, koning van Tyrus, en gemalin van Achab, koning van Israël (874-853 v.), genoemd in het OT. Achabs vader Omri had hulp nodig tegen een tegenkoning en tegen het machtig wordende Damascus; bovendien wilde hij Israël meer in aanraking brengen met de westelijke volken.
Daarom liet hij Achab huwen met een Fenicische prinses. Izébel ijverde sterk voor de dienst van Baal en kwam in heftige botsing met de profeet Elia, de verdediger van het exclusieve jahwisme (1 Kon.18—21). Het godsoordeel op de Karmel had niet het gevolg dat Elia ervan had verwacht; Izébels invloed werd er niet door gebroken. Izébel wist haar gemaal te overreden tot de gerechtelijke moord op -yNaboth. Door Jehu werd zij, tegelijk met Joram van Israël, te Jizreël omgebracht (841 v.C.). Athalia van Juda was haar dochter.
