George Henri Anton (Joris), Ned. cineast, *8.11.1898 Nijmegen. Ivens kreeg een technische opleiding bij zijn vader en behoort tot de oprichters van de Ned.
Filmliga. Hij debuteerde in 1928 met De brug. Hij maakte het filmische gedicht Regen (1929) en opdrachtfilms als Wij bouwen (1930) en Komsomol (USSR, 1932). Hierdoor werd hij internationaal bekend. Doordat hij in contact kwam met sociale problemen, richtte hij zich steeds meer op het socialisme. Dit komt tot uiting in films als Misère au Borinage (1934), Nieuwe gronden (1934) en de film over de Spaanse Burgeroorlog, Spanish earth, samen met E.Hemingway.
Ivens filmde daarna de gebeurtenissen bij verscheidene oorlogen en revoluties: The 400 million (1939; over de Chinees-Japanse Oorlog), Indonesia calling (1946; over de Indonesische vrijheidsstrijd, waarbij hij de zijde van de Indonesiërs koos); Le ciel, la terre (1965), Le dix-septième parallèle (1967) en Le peuple et ses fusils (1969), alle over de oorlog in Zuidoost-Azië. In het begin van de jaren vijftig werkte Ivens in Oost-Europa, waarna hij in Parijs La Seine a rencontré Paris (1957) maakte. Verder filmde hij in Chili, Cuba en Italië. In de jaren zeventig verbleef hij veel in China, waaruit een serie van twaalf films voortkwam (Comment Yukong déplaça les montagnes, 1977). Ivens cameravoering is ondanks de kritische inhoud van zijn films poëtisch gebleven, met een grote interesse voor het landschap en de mensen. In 1970 publiceerde hij Autobiografie van een filmer. LITT.
L.J.Jordaan, J.Ivens (1931); A.Zalzman, J. Ivens (1963); H.Meyer, J.Ivens, de weg naar Vietnam (1970); K.Kreimeier, J.Ivens, ein Filmer an den Fronten der Weltrevolution (1976).
