m., de elektrische weerstand van de isolatie van een geleider of systeem van geleiders ten opzichte van de aarde of ten opzichte van een andere geleider.
(e) De grootte van de isolatieweerstand kan veranderlijk zijn en hangt van verschillende omstandigheden af, o.m. van de inwerking van vocht, bijtende gassen en dampen. Ook mechanische beschadiging van de isolatie is van invloed op de isolatieweerstand. De getalwaarde van de isolatieweerstand, uitgedrukt in ohm, van elk gedeelte van een installatie tussen twee opeenvolgende smelt veiligheden, resp. achter de laatste smeltveiligheid, ten opzichte van de aarde of tussen polen of fasen onderling, moet ten minste gelijk zijn aan het duizendvoud van de spanning die daartussen kan optreden. De grenswaarde geldt voor meting met een gelijkspanning van 500 V.
