o., gedrag dat resteert uit de kinderof puberteitsfase.
(e) Geestelijk infantilisme is te onderscheiden in een op kinderlijk niveau blijven van intellect of gevoelsleven.
1. Verstandelijk infantilisme komt voor bij debiliteit (→oligofrenie) en bij pseudo-debiliteit, waar stoornissen in het gevoelsleven de verstandelijke functie remmen. Onvoldoende controle door de intellectuele functies op het gevoelsleven kan leiden tot ongeremd driftleven, zoalsmenb.v. aantreft in psychopatisch gedrag en in criminaliteit.
2. De term infantilisme wordt m.n. gebruikt voor het gevoelsmatig infantilisme. De mens houdt zich dan op grond van remmingen, angsten, verwenning enz. vast aan een kinderlijker levensvorm dan bij zijn leeftijd of status past (b.v. de eeuwige student, de volwassen kwajongen, het kindvrouwtje). Veel seksuele afwijkingen (→perversie) berusten op een (alleen) op dit gebied stil blijven staan op het niveau van het kind. Zo ook in geval van geïsoleerde stoornissen als bedwateren enduimzuigen. Oorzaak van infantilisme kan o.a. zijn een infantiliserende opvoeding, die het kind op een of meer gebieden klein houdt; ook infantiliserende maatschappelijke omstandigheden, b.v. een steeds langer wordende studieperiode van de jonge mens, waardoor de volwassenheid steeds later mogelijk wordt.
