[→Lat. immissio,het laten groeien], v. (-s),
1. (ook: inworp), het inbrengen (e); 2. gerechtelijke toewijzing.
(e) In de techniek verstaat men onder immissie de intrede van verontreinigingen in een bepaald, begrensd milieu. De immissie wordt uitgedrukt in de hoeveelheid per tijdseenheid die in dat milieu binnenkomt, b.v. kg/h.
De term immissie wordt (minder juist) ook wel gebruikt om de concentratie van verontreinigende stoffen in het ontvangende milieu, meestal de omringende lucht, aan te geven (deze wordt dan opgegeven in mg/m3).
