v. (-ën), verwijdering van de hypofyse.
(e) Hypofysectomie betekent het uitschakelen van de gehele produktie van hypofysehormonen. Dit wordt o.a. toegepast bij patiënten die lijden aan kwaadaardige groeiprocessen die zich in het lichaam verspreid hebben; het bekendste voorbeeld is daarbij de uitgezaaide (➝métastasé) borstklierkanker. Ook in gevallen van zeer ernstige suikerziekte kan een enkele keer een hypofysectomie als onderdeel van de behandeling overwogen worden. Wanneer alle andere behandelingswijzen falen om het uitzaaiingsproces te remmen of om de pijn te bestrijden, kan een hypofysectomie in aanmerking komen. De uitschakeling wordt op diverse manieren uitgevoerd: operatief via de schedelholte of via de neus en achter de neus gelegen bijholtes, door implantatie van radioactief materiaal in de hypofyse, en door bestraling van buitenaf.
