v. (-s), (ook: huidgeleidingsreactie, galvanic skin response, psychogalvanic reflex), verandering in de elektrische eigenschappen van de huid, volgend op psychologische prikkels.
(e) De huidweerstandsreactie wordt waarschijnlijk veroorzaakt door veranderingen in de zich onder de huid bevindende zweetklieren. De reactie kan worden gemeten met de methode die de Franse psycholoog Ferré in 1888 ontwikkelde (→Ferré, methode van). Zij doet zich voor als een afname in weerstand, gelijk aan de toename van het elektrische geleidingsvermogen van de huid, m.n. in de handpalmen en voetzolen. De reactie kan een aanwijzing zijn bij een onderzoek naar het menselijk leren. Als meeteenheid kan men de huidweerstand gebruiken, maar ook de reciproque huidgeleiding. In de psychofysiologie heeft men voorkeur voor de laatste, omdat de huidgeleiding een rechtevenredige relatie vertoont met gedragsactiviteiten. Met andere woorden: wanneer de huidgeleiding groter wordt, worden ook gedragsmaten (arousel, alertheid) hoger,
