Duits schrijfster, *18.7.1864 Brunswijk, ♱ 17.12.1947 Schönberg (Hessen). Huch studeerde filosofie te Zürich en was er werkzaam als bibliothecaresse.
Huch was een zeer veelzijdig publiciste. Zij schreef romans, gedichten, novellen en historische studies. Huch behoorde tot de innere Emigration: schrijvers die in Duitsland bleven en zich tijdens het Hitlerbewind tamelijk afzijdig hielden. Met haar verfijnde, gevoelige stijl betoonde zij zich de zuiverste vertegenwoordigster van de Duitse neoromantiek. Werken: Der Mondreigen von Schlaraffis (1896), Die Blütezeit der Romantik (1899), Ausbreitung und Verfall der Romantik (1902), Aus der Triumphgasse (1902), Aus dem Zeitalter des Risorgimento (1908), Der letzte Sommer (1909), Wallenstein (1915), Der Fall Deruga (1917), M.Bakunin (1923), Gesammelte Gedichte (1930), Römisches Reich deutscher Nation (1934), Frühling in der Schweiz (1938; autobiografie, loopt tot 1896), Mein Tagebuch (1946). Uitgave: Ges. Werke (10 dln. 1966 vlg.).LITT. L.L.Alsen, Die geistlichen Werke R.Huchs (1964); H.Baumgarten, R.Huch (2e dr. 1968); E. Dressier, Das Geschichtsbild R.Huchs (1971).
