maligne granuloom, een kwaadaardige aandoening van de lymfknopen. De ziekte komt bij mannen tweemaal vaker voor dan bij vrouwen.
Als eerste verschijnsel treedt meestal een zwelling op van de oppervlakkig gelegen lymfknopen, over het algemeen gelokaliseerd op één plaats, veelal in de hals, de liezen of de oksels; zij zijn niet pijnlijk. In een verder stadium kunnen ook dieper gelegen lymfknopen erbij betrokken raken. Op den duur treden ook algemene ziekteverschijnselen op, o.a. moeheid, gebrek aan eetlust, vermagering, sterk transpireren en jeuk over het hele lichaam; ook komt vaak temperatuurverhoging voor. De ziekte kan zich uitbreiden naar andere organen. In latere stadia zijn milt en lever vaak vergroot. Men onderscheidt de volgende stadia: 1. één lymfknopengroep aangedaan;
2. twee of meer bij elkaar gelegen lymfknopengroepen van de onderste of bovenste lichaamshelft aangedaan, zonder of met algemene ziekteverschijnselen;
3. ziekte zowel boven als onder het middenrif gelokaliseerd, maar beperkt tot lymfknopen en milt, zonder of met algemene ziekteverschijnselen;
4. ziekte aantoonbaar in andere organen, zoals beenmerg, botten, longen, huid, maagdarmkanaal en lever.
Er is een duidelijk verband tussen het stadium, waarin de ziekte verkeert en de kansen op overleving na behandeling. De behandeling van stadium 1 en 2 van de ziekte van Hodgkin bestaat uit bestraling van de aangedane lymfknoop samen met de nabij gelegen lymfknopengroepen. Bij stadium 3 en 4 worden celgroeiremmende middelen (→cytostatica) toegepast, al of niet in combinatie met bestraling.
