Oostafrikaanse veetelende Nilotisch-Hamitische heersersgroepen. Waarschijnlijk zijn zij rond de 12e eeuw het gebied ten westen van het Victoria Meer binnengetrokken, hebben er de landbouwende oorspronkelijke Bantoebevolking onderworpen en er verschillende rijken gesticht, waarvan de belangrijkste zijn: →Ganda, →Bunyoro, →Nkore (Ankole), →Rwanda, →Boeroendi (→Tutsi).
In Ganda en Bunyoro bestaat vrijwel volkomen vermenging tussen de veehoudende Hima en de landbouwende Bantoebevolking. In de andere gebieden leven de Hima nadrukkelijk gescheiden. Zij onderscheiden zich door hun grote lengte (gemiddeld 1,90 m), slanke gestalte en roodbruine huid. Ook in economisch opzicht hebben zij zich in deze gebieden sterk gescheiden gehouden van de Bantoebevolking: zij minachten landbouw, jacht en handwerk, ofschoon zij van de produkten daarvan afhankelijk waren. Hun levenswijze had in verband met deze symbiose geen uitgesproken nomadisch karakter. In droge tijden werden soms de kudden door arme herders elders geweid, maar voor het overige had men vaste woonplaatsen.
De melkproduktie was omgeven door een reeks van taboes. De vrouwen, die als onrein beschouwd werden, waren uitgesloten van het hoeden en melken van vee. Alleen datgene wat van het vee afkomstig is, ook mest, werd als rein beschouwd; na het eten van plantaardig voedsel waren reinigingsceremonies noodzakelijk. Het koningschap was bij de Hima sterk ontwikkeld en de relatie tussen de koning en het vee, vooral de heilige kudde, was van het grootste belang. Zij vormen ca.9 % van de bevolking in de door hen bewoonde gebieden. De Hima-heersergroep in Rwanda is ca. 1960 op gewelddadige wijze door de →Hutu van zijn macht beroofd.
In Boeroendi werd in 1966 de laatste koning afgezet. Bij de republikeinse constitutie van Oeganda in 1967 werden de andere koningschappen afgeschaft.LITT. Y.Elam, The social and sexual roles of Hima women (1973).
