[Eng., hoge god], benaming voor de voorstelling bij voornamelijk schriftloze volken van een hoogste wezen dat als schepper en onderhouder van de wereld, als vader van de mensen en hoeder van de moraal wordt beschouwd. De high god wordt wel in verband gebracht met oermonotheïstische theorieën.
Bij nadere studie is gebleken dat men de term wel kan gebruiken, mits men hem niet te strak hanteert: het schepperaspect kan dominant, maar ook praktisch afwezig zijn. Sommige high gods ontvangen geen, andere wel cultische verering. De high god treft men ook in cultuurreligies aan (b.v. China, India, Perzië, vóórislamitisch Arabië).
