Duits natuurkundige, *22. 7.1887 Hamburg, ♱30.10.1975 Berlijn; neef van H. R.→Hertz.
Hertz werd in 1925 hoogleraar te Halle en in 1928 te Berlijn. In 1955 werd hij hoogleraar en directeur van het natuurkundig laboratorium van de universiteit in Leipzig. In 1925 kreeg Hertz met J.→Franck de Nobelprijs voor natuurkunde voor hun onderzoek over de energieopneming van atomen.
