m. (-grafen),
1.instrument waarmee men fotografische opnamen van de zon maakt (e);
2. toestel om door middel van in spiegels weerkaatsend zonlicht seinen te geven (e).
(e) MILITARIA. De heliograaf is een optisch seintoestel, voornamelijk bestaande uit een spiegel die het zonlicht in een vaste richting terugkaatst. Daartoe wordt de spiegel door middel van stelschroeven bijgesteld naarmate de zon zich aan de hemel verplaatst. Lichtsignalen kunnen b.v. worden gegeven door de gerichte zonlichtbundel met een jaloeziesluiter in morseritme te onderbreken. (e) STERRENKUNDE. Het licht van de zon moet in de heliograaf sterk verzwakt worden. Daarvoor werpt men een zeer groot zonnebeeld op de fotografische plaat, of door een grote brandpuntsafstand van het objectief te gebruiken, of door het door het objectief gevormde beeld met een tweede lenzenstelsel sterk vergroot af te beelden op de fotografische plaat.
