Duits schrijver, *14.6.1907 Branneburg aan de Inn, ♱24.8.1969 Branneburg aan de Inn; zoon van Henry von →Heiseler. Von Heiseler studeerde te München en Tübingen.
Hij stond een christelijk-nationalistische levensinstelling voor om de verstoorde orde van deze eeuw te herstellen. Door hun intellectualisme en estheticisme spreken zijn werken slechts een zeer kleine groep aan. Werken: poëzie: Wanderndes Hoffen (1935), Spiegel im dunklen Wort (1949); toneel: Cäsar (1942), Der Bettler unter der Treppe (1947), Hohenstaufentrilogie (1948), Philemon der fröhliche Märtyrer (1962); romans: Das verschwiegene Wort (1964); memoires: Das Haus Vorderleiten (1970).
