v., term uit de christelijke theologie, die inhoudt dat de mens die gelooft, zeker mag zijn van zijn eeuwig heil.
(e) Aangezien in het rooms-katholicisme de heilszekerheid vooral steunt op de werking van de sacramenten, is dit vooral een vraagstuk voor de christenen uit de Reformatie. In het calvinisme werd de vraag naar de heilszekerheid dikwijls verbonden met de vraag naar de zekerheid van de →predestinatie, waarvoor geen enkele zichtbare garantie te geven is. De methodisten stelden, dat heilszekerheid juist als zekerheid van de vergeving der zonden een onmisbaar kenmerk van volwassen geloof is.
