in de rooms-katholieke vroomheid het hart van Jezus als symbool van zijn liefde, waarbij het hart gezien wordt als zetel van genegenheid. De middeleeuwse mystiek steunde hiervoor o.a. op Joh. 19,34.
In de 17e eeuw ijverden →Johannes Eudes en →Margareta Maria Alacoque voor de verering van het Heilig Hart en werd er de idee van eerherstel mee verbonden. Dit leidde in 1765 tot het Heilig-Hartfeest op de vrijdag na de tweede zondag na Pinksteren (in 1856 voor de gehele Kerk) en tot de eerste vrijdag van de maand, die werd toegewijd aan het Heilig Hart.
