Duits schrijver, *11.5.1858 Obersalzbrunn, ♱3.2.1921 Schreiberhau; broer van Gerhart →Hauptmann. Evenals zijn broer begon Hauptmann als naturalist, zij het dat er bij hem ook invloeden van de Silezische mystiek zijn te bespeuren.
Eind 19e eeuw voltrok zich de overgang naar de neoromantiek. Hauptmann schreef vooral dramas en romans. Zijn toneelwerk is expressionistisch van aard. Werken: toneelstukken: Ephraims Breite (1898), Die Bergschmiede (1902), Moses (1906), Die lange Jule (1912), Die Rebhühner (1916), Die goldenen Strassen (1918); romans: Mathilde (1902), Einhart der Lächler (1907), Ismael Friedemann (1913).LITT. T.Dugler (red.), C.Hauptmann (1958); H. Minden, C.Hauptmann als Bühnendichter (1958); W.Goldstein, C.Hauptmann. Eine Werkdeutung (herdr. 1972).
