Ned. letterkundige, *10.2.1900 Wommels (Hennaarderadeel). Van Hattum was vanaf 1926 onderwijzer te Amsterdam.
Hij werkte mee aan de tijdschriften Werk en Criterium en was redacteur van Centaur. Zijn werk bestaat vooral uit poëzie, sprookjes en vertellingen, is sterk sociaal geëngageerd en wordt gekenmerkt door een mengeling van cynisme en weemoed. Hij behoorde met G. den →Brabander en E.→Hoornik tot de Amsterdamse School en publiceerde met hen Drie op één perron (1938, 1941,1960). Werken: poëzie: Diergedichten (1954), Verzamelde gedichten (1954); proza: Sprookjes en vertellingen (1935), Nieuwe sprookjes en vertellingen (1957), De veertjes niet meegerekend (1965), Loze aren (1970, 1972).LITT. T.Oegema van der Wal, Van en over J.van Hattum (1969); M.J.G.de Jong, Eén perron, maar drie treinen (1970).
