Indonesisch politicus en econoom, *12.8.1902 Fort de Koek. Hatta studeerde van 1923-32 economie te Rotterdam, deed zich gelden als voorzitter van de nationalistische studentenvereniging Perhimpunan Indonesia en werd na zijn terugkeer in Ned.-Indië (1932) in diverse ballingsoorden vastgezet.
Van 1942-45 fungeerde Hatta als adviseur van de Japanners. In aug. 1945 riepen Sukarno en Hatta de republiek Indonesia uit. Hatta werd vice-president; van 1948-50 was hij tevens premier. In 1948 was de onderdrukking van de communistische opstand te Madiun vooral Hattas werk. Bij de tweede Ned. politionele actie werd hij gevangengenomen (dec. 1948). In mrt. 1949 volgde zijn vrijlating.
Tijdens de Ronde Tafel Conferentie, die de Indonesische onafhankelijkheid regelde, leidde Hatta de Indonesische delegatie (aug.—nov. 1949). In 1956 trok Hatta zich wegens meningsverschillen met Sukarno terug uit de politiek en aanvaardde hij een professoraat in de economie. Na de val van Sukarno fungeerde Hatta tot 1976 als regeringsadviseur voor economie. Werken: Verspreide geschriften (1952), The cooperative movement in Indonesia (1957), The portrait of a patriot (1972).
