[→Etrusk. haru, ingewand, Lat. spicere, zien], m. (-spices, -spiciën), in het oude Rome Etrurische priester, die bekend was met de ingewikkelde Etrurische voorspelkunst vnl. uit de lever of ingewanden van offerdieren.
(e) De haruspiciën werden in tijd van nood door de Romeinse magistraten ook geraadpleegd over de betekenis van andere voortekens en de in verband daarmee te nemen maatregelen. Sedert de Tweede Punische Oorlog (218 —202 v.C.) vergezelden zij de veldheren. Tegen het einde van de Republiek werden zij een bezoldigd college, waarvan de betekenis geleidelijk toenam tegenover die van de →auguren. Zij werden, met toestemming van paus Innocentius i, nog geraadpleegd in 410, toen Alarik I, koning van de Wisigoten, Rome belegerde.
