[Eng., gebeurtenis], v./m. (-s), onverwachte gebeurtenis; bijeenkomst of manifestatie van artistiek-emotionele aard.
(e) De happening is een uit de VS stammend verschijnsel van dramatische of artistieke expressie, gebaseerd op een gezamenlijke, niet of nauwelijks georganiseerde activiteit. De componist J.→Cage realiseerde in 1952 met R.→Rauschenberg e.a. de eerste happening. De term happening werd in 1958 geïntroduceerd door A. →Kaprow in verband met de te New York gehouden 18 happenings in 6 parts. In Kaprows definitie is een happening een assemblage van gebeurtenissen (events) die op willekeurige ogenblikken en op uiteenlopende plaatsen kan worden uitgevoerd of waargenomen; de daartoe gebruikte omgeving kan, hetzij onaangeroerd blijven of geheel of gedeeltelijk worden opgebouwd of aangepast.
Het grondprincipe van de happening is het betrekken van toeschouwers bij de gebeurtenis en hen tot eigen creatieve daden te brengen. De bedoeling is op deze wijze spontaan een gemeenschappelijk kunstwerk te doen ontstaan. Sommige werken van futuristen en dadaïsten kunnen als voorlopers van de happening worden beschouwd. Happenings werden verwezenlijkt door o.a. J.→Beuys, S.→Brouwn, J.→Dine, C.T.→Oldenburg, N.J.→Paik, →Panamarenko, W.→Vostell.
LITT. J.Becker en W.Vostell, Happenings, Fluxus, pop art, nouveau réalisme (1965); A.Kaprow, Assemblage, environments and happenings (1966); J. J.Lebel, Le happening (1966; met bibl.); S.Sontag, Happenings (1969).
