m. (-en), plant die zich blijvend kan vestigen op bodems die veel zout (natriumchloride) bevatten.
(e) Halofyten worden aangetroffen op kusten, in estuaria, slikken en schorren, in zoutwoestijnen en zoutrijke bodems. In Nederland en België zijn het kruiden, zoals zeekraal (Salicornia europaea) en lamsoor (Limonium); op de tropische kusten leven de →mangroven of vloedbomen, met tal van bomen en struiken die het zeewater weerstaan, halo, galactische, de min of meer bolvormige wolk van oude sterren die de dunne schijf van jonge sterren (het Melkweg-vlak) omhult. De galactische halo bevat naast oude sterren (populatie II) de bolhopen en zeer ijl interstellair gas. De afmetingen en de totale massa van de galactische halo zijn slecht bekend; mogelijk strekt hij zich uit tot 25 kpc van het Melkweg-centrum. Gezien het langzaam af nemen van de rotatiesnelheid van de Melkweg met de afstand tot het Melkweg-centrum (de zgn. differentiële rotatie) zou de totale massa van de halo ongeveer gelijk zijn aan die van de schijf. →Melkwegstelsel.
