m. (-en), een rondworm voorkomende in delen van Azië, Afrika en Amerika, berucht als parasiet van de mens.
(e) De guineaworm, Dracunculus medinensis, die een groot aantal slachtoffers maakt, is dun en kan 1 m lang worden. Wijfjes liggen opgerold vlak onder de huid en veroorzaken blaren op armen en benen. Staat de patiënt in water, dan barsten deze blaasjes open en komen de jonge wormen vrij. Deze ontwikkelen zich verder in het waterkreeftje Cyclops. Besmetting met guineaworm vindt plaats via drinkwater.
Men neemt aan dat de in de bijbel beschreven ‘vurige slangen’ (Num. 21) guineawormen waren. Reeds in oude tijden werd de worm voorzichtig verwijderd door haar om een stokje te winden, wat geleid kan hebben tot het gebruik van de esculaapstaf als beroepssymbool van de artsen.
