Duits-Ned. classicus, *7.9.1611 Hamburg, ♱28.12.1671 Leiden; vader van Jacob ➝Gronovius. Gronovius studeerde te Leipzig, Jena, Altdorf, Leiden en Groningen en reisde in Engeland, Frankrijk en Italië.
Hij was hoogleraar te Deventer (1642) en te Leiden (1658), waar hij tevens bibliothecaris werd. Hij was een van de eerste Ned. latinisten. Zijn voornaamste werken zijn uitgaven van: Livius (1645; zijn hoofdwerk), de beide Seneca’s (1649), Aulus Gellius (1651), Statius (1653; waarvan vooral de uitgave met commentaar op de Silvae beroemd is), Plautus (1664), Sallustius (1665), Plinius (1669), Phaedrus (1669) en Tacitus (1672).LITT. R.Pfeiffer, History of classical scholarship .
