schrijftekens gebruikt voor de letters van de Griekse taal. In de Mykeense tijd werd het Grieks in het lineair-B geschreven, dat echter later vergeten raakte.
Ca.800 v.C. namen de Grieken het alfabet over van de Feniciërs, maar brachten wijzigingen aan, m.n. het invoeren van tekens voor klinkers (waardoor voor het eerst een zowel adequate als eenvoudige weergave van spraak mogelijk werd). Na een tijd van lokale verscheidenheid werd de Ionische vorm het Griekse standaardschrift. De latere ontwikkeling is goed vergelijkbaar met die van het Latijnse schrift. In de 13e en 14e eeuw kende ook het Griekse schrift een tijd van gecompliceerdheid en slechte leesbaarheid. Ook andere aspecten van het Griekse schrijfwezen zijn in grote trekken met Latijnse ontwikkelingen vergelijkbaar. litt. B.A.van Groningen, Short manual of Greek palaeography (3e dr. 1963); M.Wittek, Album de paléographie grecque (1967).
