tijdrekening in 1582 door paus Gregorius xm ingevoerd teneinde de achterstand ontstaan door de Juliaanse tijdrekening, waarin het jaar iets langer is, in te halen. Voorgelicht door Lilio, Clavio e.a. decreteerde hij dat 15. 10 op 4.10.1582 zou volgen.
Voorts werd bepaald dat die eeuwjaren waarvan het eeuwcijfer niet door vier deelbaar is, geen schrikkeljaar zouden zijn (dus hadden 1700, 1800 en 1900 geen schrikkeldag, 1600 wel). Deze maatregel brengt de lengte van het kalenderjaar gemiddeld op 365,2424 dagen, terwijl het Juliaanse jaar 365,25 en het tropische jaar 365,2422 dagen telt. Bovendien omvat de Gregoriaanse tijdrekening ook nieuwe voorschriften voor de berekening van de paasdatum volgens een verbeterde methode. De overwegend rooms-katholieke landen van Europa hebben haar al heel spoedig ingevoerd, de protestantse veel later; de Noordelijke Nederlanden in hun geheel pas in 1701, Engeland pas in 1752. In het grieks-orthodoxe Oost-Europa bleef de oude tijdrekening tot na de Eerste Wereldoorlog in gebruik, →kalender.
