[→Eng. graph], m. (grafen), een verzameling punten (de hoekpunten) en al dan niet gebogen lijnstukken (de ribben of kanten) zo dat iedere ribbe precies twee hoekpunten verbindt en dat elk hoekpunt op tenminste één ribbe ligt.
(e) Voorbeelden van grafen worden gegeven in de afb. De theorie van de grafen is van belang voor o.a. de operations research, de speltheorie en de netwerkanalyse.
litt. C.Berge, The theory of graphs and its applications (1972); M.D.Davis, Inleiding tot de speltheorie (1970).
