Duits officier en politicus, *12. 1.1893 Rosenheim, ♱(zelfm.) 16.10.1946 Neurenberg, in 1922 gehuwd met de Zweedse barones Karin Fock (♱1931), in 1934 met de actrice Emmy Sonnemann. Göring onderscheidde zich tijdens de Eerste Wereldoorlog als vliegenier en werd in juli 1918 commandant van het befaamde eskader-Richthofen.
Na de oorlog ging hij bij resp. de Deense en Zweedse burgerluchtvaart werken. Hij keerde terug naar Duitsland en ging in München economie en geschiedenis studeren. Göring ontmoette daar Adolf Hitler, werd nationaal-socialist en kreeg het commando over de Sturmabteilung (sa). In 1928 werd hij lid van de Rijksdag. Göring had vele connecties en fungeerde als Hitlers verbindingsman met de aristocratie en de grootindustriëlen. Hij arrangeerde Hitlers eerste ontmoeting met president Hindenburg (16.10.1931).
In 1932 werd hij voorzitter van de Rijksdag, na de Machtübernahme in 1933 minister voor de Luchtvaart en in Pruisen minister van Binnenlandse Zaken. In die laatste hoedanigheid organiseerde hij een uitgebreide politieterreur en stichtte hij de →Geheime Staatspolizei (Gestapo). In april 1933 werd hij minister-president van Pruisen. Göring speelde een hoofdrol bij de provocatie van de → Rijksdagbrand en had in juni 1934 een belangrijk aandeel in de vermoording van een aantal prominente sa-leiders. Daarna werd de politie steeds meer aan zijn competentie onttrokken, maar hij werd benoemd tot algemeen gevolmachtigde van het eerste vierjarenplan, waardoor hij H.Schacht terzijde kon schuiven en de gehele Duitse oorlogseconomie onder zijn supervisie kreeg, een terrein waarop hij volkomen ondeskundig was. Bovendien voerde hij het bevel over de Luftwaffe (in 1936 kolonel-generaal, 1938 generaal-veldmaarschalk, 1940 rijksmaarschalk).
In 1939, het beginjaar van de Tweede Wereldoorlog, werd hij tot plaatsvervanger en opvolger van Hitler benoemd. Hij werd echter als leider van de economie terzijde geschoven door Todt en Speer, terwijl het teleurstellende Duitse luchtoffensief tegen Engeland zijn prestige verkleinde (1941); bovendien ging zijn gezondheid achteruit door zijn verslaving aan morfine. Naarmate zijn militaire rol kleiner werd, ging hij zich steeds meer bezighouden met o.a. het roven van kunstschatten. Toen Hitler op 20.4.1945 in zijn bunker in Berlijn ingesloten was door de Russen, wierp Göring zich op als Führer en wilde hij onderhandelen met de Geallieerden, met het gevolg dat hij uit al zijn functies ontheven werd. Kort daarna werd hij door de Geallieerden gevangengenomen. Tijdens de Processen van Neurenberg werd hij ter dood veroordeeld, maar pleegde in zijn cel zelfmoord. litt.
W.Bross, Gesprache mit Göring (1950); C. Bowley, H.Göring and the Third Reich (1962); A. Lee, H.Göring, air leader (1972).
