(Fr.: résidence habituelle), in het internationaal privaatrecht een ➝aanknopingspunt dat in de meer recente Haagse Verdragen de ‘woonplaats’ als zodanig heeft verdrongen en ook daarbuiten terrein wint ten koste van de klassieke aanknopingen ‘woonplaats’ of ‘domicilie’ en ‘nationaliteit’. Als voordeel van de aanknoping ‘gewone verblijfplaats’ wordt gezien het feitelijke, niet door wettelijke bepalingen vastgelegde karakter ervan, waardoor het geschikt is als vervanging van het meer technisch-juridisch en daardoor vaak van land tot land verschillende woonplaatsbegrip, en tevens als compromis in de controverse tussen nationaliteit en woonplaats.
Zodoende kan het gebruik van de aanknoping ‘gewone verblijfplaats’ bijdragen tot uniformering van het internationaal privaatrecht.