v. (-’s), Japans meisje dat er haar beroep van maakt gasten in theehuizen en restaurants (in Japan traditioneel uitsluitend voor mannen) te amuseren door muziek, zang, dans en geestige conversatie.
(e) De geisha’s komen meestal uit arme families en worden op jeugdige leeftijd door hun ouders op contract voor een vaak vrij groot aantal jaren aan een geishahuis verhuurd. Van hun 10-16e of 18e jaar krijgen zij een specifieke opleiding, die zich richt op muziek, zang, dans, kalligrafie, bloemenschikken, theeceremonie enz. Zij worden dan maiko (dansmeisjes) genoemd en kunnen reeds een korte entree op een feestavond maken. Pas na voltooiing van hun opleiding begint hun eigenlijke werk, waarvan de opbrengst grotendeels aan de eigenares van het geishahuis komt. De geisha’s zijn niet bijzonder preuts, maar zij zijn beslist geen prostituées. Met de steeds voortschrijdende modernisering van Japan, de toenemende populariteit van cafés met vrouwelijke bediening en dancings zijn de geisha’s gedoemd te verdwijnen. . litt. F.J.E.De Becker, The nightless city, or the history of Yoshiwara Yukwaku (1971).
