bn. en bw. (-er, -st),
1. een geheime zin, een verborgen betekenis hebbend, raadselachtig, duister: een geheimzinnige mededeling; geheimzinnige tekens; zelfst.: het geheimzinnige, het vreemde, het onverklaarbare van iets; een geheime betekenis of bedoeling hebbend: het gedrag van de politie; hij sprak op geheimzinnige toon;
2. raadselachtig, duister, vreemd: een geheimzinnige klank; een geheimzinnige kwaal;
3. (van plaatselijke uitgebreidheden) de indruk makend dat zij iets verborgens bevatten, ofwel tot een verborgen, duister verblijf dienen: een oord;
4. (van handelingen) op bedekte wijze, in het geheim zich afspelend;
5. (van personen) voor anderen blijkbaar geheimhoudend wie men is, m.n. van een vreemdeling gezegd, aangaande wiens persoon men in het onzekere verkeert: allengs naderde de geheimzinnige verschijning; zich niet of niet duidelijk uitlatend, gesloten, achterhoudend: hij is zo — als een commies van staat; je bent zo —;
6. bw. van wijze, op een wijze die getuigt dat de persoon bij zijn woorden of daden een geheime bedoeling heeft.
